Dromerig staar ik naar mijn slaapplaats voor de komende dagen. Het hotel dat ik reserveerde aan de Ligurische kust in Italië, blijkt in het echt nog mooier dan op het web. Het opgeknapte ‘palazzo’ straalt in de blakende zon. Witte gordijnen wapperen uit grote, openstaande ramen. In de verte de zee, in de tuin wat palmen die in schaduw voorzien. Knap aangepakt door de eigenaren, een stel Nederlandse vijftigers. Het was hun droom…
Dagdromen
Wat lijkt het simpel. Kamers schoon houden, een goede maaltijd op tafel zetten, een website bouwen en voilà, je bent je eigen accommodatie begonnen in een Middellands paradijs. Mijn gedachten dwalen af. Als ik ooit het roer om zou gooien… Je zou het dagdromen kunnen noemen. Dat is het voor velen van ons ook. Fantasieën waar we tijdens vakanties in warmere oorden van kunnen genieten, mijmerend over een leven dat we nooit zullen najagen. Of, liggen dit soort dromen toch misschien wel binnen ons bereik en durven we eigenlijk gewoon niet toe te geven, dat we liever iets anders zouden doen met ons leven
Veel van de klanten uit mijn praktijk benaderen mij omdat ze niet tevreden zijn met hun werk. Ze willen ‘wat anders’. Sommigen weten het al, anderen nog niet. Maar meestal, als ik ze vraag wat ze het aller- aller- aller- allerliefste zouden doen en willen zijn, komen er wel wat verhalen uit. Piloot, lobbyist, kinderboekwinkelhouder, binnenvaartschipper. Heeeeeeel iets anders dan wat ze nu aan het doen zijn.
Groener gras of toch roer om
Gek is dat toch. Dag in dag uit fietsen we of rijden we naar dat ene kantoor of die ene klant. Routineus volgen we het pad dat we hebben uitgestippeld, vaak zonder ook maar een moment van stilstaan. Pas wanneer we ontspannen en even mogen dromen, fantaseren we over de gekste beroepen. Omdat het gras altijd groener is aan de overkant? Of is het zo dat we na wat jaren werken ‘loopbaan-volwassen’ worden en dan pas ontdekken waar ons verlangen echt naar uit gaat?
Het zijn vragen waarop ik geen generiek antwoord weet. Wat ik wel weet, is dat dagdromen niet helpt om een stap verder te komen. Want zolang je blijft dromen en denken over alle (on)mogelijkheden van het jezelf laten omscholen van adviseur verzekeringspolissen naar projectleider voor de bouw van een scholenproject in Zambia, kom je zeker niet verder.
Een stap is genoeg
Toegegeven, lekker is het wel, dat dromen. Maar als je je verlangen wilt nastreven kan je beter stoppen met denken en wat gaan doen. Een stap zetten. In de goede richting. En dan een volgende. En nog een. Om erachter te komen of alles dat in je hoofd zit ook buiten je dromen stand houdt.VOLG JE DROMEN: DROOM GROOT, ONDERNEEM KLEIN.
Het enige risico dat je loopt, is dat je dagdroom in duigen valt… Durf je?
