Wat een gekke vraag eigenlijk. Onszelf kwijtraken zou toch niet mogelijk moeten zijn. Of wel? We zijn er immers altijd. Toch komt de vraag “Hoe vind ik mezelf terug?” vaak voor. Ook regelmatig onder onze Project GELUKt deelnemers.
Hoofd vs Hart
Een vraag die met je hoofd niet op te lossen is. Maar met je hart wel. Alleen is dat ook meestal wat er aan schort, als mensen zichzelf kwijt denken te raken. Ze voelen hun eigen hart even niet meer, en proberen deze met het hoofd weer terug te vinden. Vragen zoals: wat wil ik, waar wil ik heen, wat is mijn doel in het leven, waar wordt ik gelukkig van, waar wil ik in groeien, wat is mijn eerstvolgende stap kan je lang over nadenken, zonder eruit te komen. Pas als je hart erbij komt, en je durft te vertrouwen, dan kan je goed sturen. En dan vind je makkelijk de weg terug naar jezelf. Je eigen gevoel is immers de enige prikkel, die echt van jezelf is.
Onder stress zijn mensen geneigd om gevoelens weg te drukken. Dat was vroeger (in de oertijd) heel functioneel. Een fight, flight of freeze stand hielp ons toen, te functioneren als er gevaar was. In de moderne maatschappij is deze reactie op stress niet altijd even handig. Want voelen is juist iets wat we vaak nodig hebben om richting te geven. Vooral als je richting wilt geven in onze overvolle, prikkel-rijke wereld. Want alles met het hoofd verwerken, dat lukt sowieso niet. Daarvoor is de input te veel.
Hoe dan?
- Je hoofd UITzetten. Meditatie, sport, muziek, de natuur. Voor iedereen werkt wat anders. Waarschijnlijk weet je ook wel wat voor jou goed werkt. Doe dus wat nodig is om even rust in je hoofd te krijgen.
- Je gevoel AANzetten. Vaak gaat dit vanzelf, als je je hoofd uitzet. Maar soms niet. Dan kan prikkeling helpen om je gevoel weer te activeren. Zo helpt een body scan (google maar ;)) of een herinnering waar jij blij of verdrietig van wordt. Denken aan mensen om wie je geeft, of ervaringen waar je intens van kan genieten. En ja, expres oproepen is het idee.
- Een eerste stap zetten. Hier is wat moed voor nodig. Maar vooral ook: gewoon DOEN. Dus hup met die tenen dat ijskoude water in, en eerst maar eens ervaren wat er gebeurt als je een eerste, intuïtieve, niet-doordachte stap zet. Dan kom je er vanzelf achter of het bij jezelf past of niet. Als je je hoofd op UIT laat ten minste.
