Als coach spreek ik voortdurend mensen die iets willen veranderen in hun leven. Dat vind ik het allerleukste aan mijn vak. Dag in, dag uit, draag ik bij aan de persoonlijke ontwikkeling van de mensen met wie ik werk. Samen bereiken we van alles, zoals nieuwe banen, minder stress, innerlijke rust, betere keuzes. En ik zeg samen, maar ik bereik het niet hoor. Dat doen ze zelf. Een kleine rariteit die bij mijn vak komt kijken. Ze komen naar mij voor verandering, maar moeten het vervolgens zelf bereiken.
Wat blokkeert je
De eerste ontmoetingen zijn daarom vaak een kleine oorlog. Zuchtend zitten mensen tegenover me: “Moet ik nu weer bedenken wat ik er zelf van vind of wat ik voel?”. Sommigen worden zelfs moedeloos: “Maar daar heb ik jou toch voor ingeschakeld?”…Net zo lang pluis ik met ze uit welke specifieke details ervoor zorgen dat ze, voor nu, het vertrouwen in hun eigen denken, voelen en doen verloren zijn. Uitvinden wat er in hen blokkeert, in plaats van ze te vertellen wat ik vind dat beter voor ze is. Want wie ben ik immers, om te weten wat beter voor ze is? Slechts een psycholoog, die weet en begrijpt dat er een pas op de plaats gemaakt moet worden. Dat er geluisterd moet worden en vertrouwd moet worden. Niet in mij. In henzelf.
Ademhalen
“Ik kom hier nooit uit!” riep laatst iemand in tranen, zo ongeveer halverwege ons ’traject’. Ik geef toe, mijn hart gaat sneller kloppen van dit soort uitspraken. In dit geval kreeg ik zelfs zweethanden. De moedeloosheid raakte me. Hard genoeg om zelf ook, een paar minuten lang, het vertrouwen te verliezen. Dus ben ik maar stil geweest. Zo’n tien minuten lang. Samen hebben we ademgehaald. Totdat ze zei: ‘Het is over. En ik weet nu wat ik moet doen.”
Zelfvertrouwen is niks anders dan naar je innerlijke zelf luisteren, wetend dat wat je doet het goede is.
Hier heb je meestal alleen maar tijd voor nodig. Probeer maar eens. Even stil zitten, op een plek waar niemand je stoort. Haal net zo lang rustig adem totdat alles wat je in je hoofd bezig houdt afgewend is, en er alleen nog maar luisteren is: naar je lichaam, je gevoelens en de verlangens die op-poppen. Wat komt er in je op? En kun je erop vertrouwen?
